بلوغ (مفردات‌نهج‌البلاغه)بُلُوغ (به ضم باء و لام) یا بلاغ یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای رسیدن به آخر مقصد می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) خطاب به معاویه از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبُلُوغ (به ضم باء و لام) یا بلاغ به معنای رسیدن به آخر مقصد آمده است؛ اعّم از آن‌که مکان باشد یا زمان یا امری معیّن، گاهی نزدیک شدن به مقصد مراد باشد هرچند به آخر آن نرسد. چنان‌که در مفردات راغب آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای خطاب به معاویه می‌نویسد: «فانک مترف قد اخذ الشیطان منک ماخذه و بلغ فیک امله و جری منک مجری الرّوح و الدّم.» ۳ - پانویس
۴ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلوغ»، ص۱۵۴. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|